intelektualistka

Introwertyzm jest cecha gleboko zakorzeniona w dziecinstwie danej jednostki. Ow jedno z poczatkowych stadiow rozwoju introwertyka przebiega zazwyczaj w rodzinie patologicznej. Tworzac pasmo nieakceptacji, niezrozumienia, cierpienia. Dziecko dorasta w przeswiadczeniu, iz jego mysli, emocje i czyny sa negatywne, nieakceptowane przez ogol. Czesto dostaje ku temu stosowne przeslanki. Bojac sie odrzucenia coraz bardziej zamykaja sie w sobie. Stosujac zarazem obrone, przed czynnikami zewnetrznymi, chroniac umysl i dusze przed nieproszonymi goscmi. Owa ochrone tworzy milczenie, klamstwo, wkladanie masek. Przyszlych introwertykow nie czesto cechuje wrazliwosc, glebokie pojmowanie zycia, i dostrzeganie elementow, ktorych ogol zwykl nie zauwazac.

Wierzę, że nie jestem wozem drabiniastym, który wjechał w koleiny i kolebie sie w nich bez szans na wyjechanie na równą drogę.
Wierzę, że nie jestem rowkiem wyżłobionym w płycie gramofonowej, która nieustannie powtarza tę samą melodię - ten sam schemat, ten sam wzorzec.
Wierzę, że istnieją wyraźne granice, oddzielające Zło i Dobro.
Wierzę, że napiszę kiedyś wiersz, który zacznie żyć swoim własnym życiem, niczym piękny kwiat rozwinie płatki, otworzy sie na świat, oczaruje go, zmieni.

Wierzyłam w siebie. Wierzę, że znów zacznę...